فاضل نظری

ما گشته‌ ایم ، نیست ، تو هم جستجو مکن
آن روزها گذشت ، دگر آرزو مکن

دیگر سراغ خاطره های مرا مگیر
خاکستر گداخته را زیر و رو مکن

در چشم دیگران منشین در کنار من
ما را در این مقایسه بی‌ آبرو مکن
‌
راز من است غنچه ی لب‌ های سرخ تو
راز مرا برای کسی بازگو مکن

دیدار ما تصور یک بی‌ نهایت است‌
با یکدگر دو آینه را رو به‌ رو مکن