پایگاه شعر

اینکه خاک سیهش بالین است اختر چرخ ادب پروین است گرچه جز تلخی از ایام ندید هرچه خواهی سخنش شیرین است صاحب آنهمه گفتار، امروز  سائل فاتحه و یاسین است دوستان به که ز وی یاد کنند  دل بی دوست ، دلی غمگین است خاک در دیده بسی جان فرساست سنگ بر سینه ، بسی سنگین است بیند این بستر و عبرت گیرد هرکه را چشم حقیقت بین است هرکه باشی و ز هرجا برسی آخرین منزل هستی، این است آدمی هرچه توانگر باشد چون بدین نقطه رسد مسکین است اندر آنجا که قضا حمله کند چاره تسلیم و ادب تمکین است زادن و کشتن و پنهان کردن دهر را رسم و ره دیرین است خرم آنکس که در این محنت گاه خاطری را، سبب تسکین است ,پروین,اعتصامی ...ادامه مطلب